کپنهاگ شهر اول دوستدار دوچرخه جهان شد
مایکل آندرسن و دوستان او در شرکت طراحی کپنهاگ هر دو سال یک بار فهرستی از بیست شهر اول دوستدار دوچرخه جهان معرفی می کنند. آنها این کار را در سال 2011 با بررسی 80 شهر شروع کردند و امسال با بررسی 122 شهر 600 هزار نفری ( با جمعیت حومه ) آن را ادامه دادند. آنها این کار را در واقع برای شرکت خودشان شروع کردند اما بعدا فکر کردند که احتمالا مردم به این موضوع بی علاقه نیستند ولی تنها فهرست بیست شهر اول را برای عموم منتشر کردند. آنها معتقد بودند که کسانی که شهرشان در این فهرست قرار ندارد ممکن است به این فکر بیفتند که چرا چنین است و تشویق شوند که دوچرخه سواری را در شهر راه بیاندازند.
مایکل در این زمینه می گوید: دوچرخه در شهرها خیلی خوب عمل می کند. سرمایه گذاری در زیر بنای دوچرخه یک حرکت هوشمندانه و مدرن برای هر شهر به شمار می آید.
پژوهش های بسیاری درباره منافع اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و بهداشتی دوچرخه سواری انجام شده است. با گسترش شهر نشینی شهر ها ما به راه حل های جدیدی برای تحرک داشتن نیاز دارند و دوچرخه هر روز بیش از قبل نشان می دهد که چقدر می تواند در این زمینه موثر باشد.
شاخص هایی که آنها به کار بردند سیزده فقره هستند که به هر یک از آنها از صفر تا 4 نمره داده می شود. از جمله آنها می توان به فرهنگ دوچرخه سواری، میزان دفاع از دوچرخه سواری، زیر بناها، برنامه های اشتراک دوچرخه، جدایی زن و مرد در دوچرخه سواری، درک مردم از ایمنی، پذیرش اجتماعی، برنامه ریزی شهری و آرام کردن ترافیک را بر شمرد. در فهرست سال 2014 کپنهاگ جای آمستردام را که قبلا شهر شماره یک جهان بود گرفت. علت آن بود که ظاهرا کپنهاگ هنوز در حال سرمایه گذاری و بهبود بخشیدن به وضع دوچرخه سواری است.
گزارش می گوید: “پایتخت دانمارک همچنان قویا در حمل و نقل دوچرخه سرمایه گذاری می کند و سعی می کند جایگاه آن را پله پله ارتقا دهد” ، در حالی که : “آمستردام مانند اغلب شهر های هلند از پافشاری شدید بر حفظ وضع موجود رنج می برد و تلاش نمی کند که وضعیت را بهبود بخشد و مدرن تر فکر کند.
خبر بزرگ برای آمریکای شمالی آن است: اکنون دو شهر آمریکای شمالی در لیست بیست شهر اول قرار گرفته اند در حالی که در سال 2013 تعداد آنها فقط یکی بود. شهر مونترآل که در سال 2013 تنها شهر آمریکای شمالی موجود در فهرست بود در این سال از جایگاه سیزده سقوط کرد و به سختی خود را در رده بیست نگاه داشت.
میناپولیس با رتبه 18 به این فهرست پیوست. این بسیار تحسین برانگیز است که شهری با هوایی بسیار سرد توانسته است چنین رتبه ای کسب کند. اما دلیلش آن است که این شهر برای رسیدن به این جایگاه زحمت بسیار کشیده است.
میناپولیس 189 کیلومتر خط دوچرخه رو داخل خیابان و 147 کیلومتر خط دوچرخه رو کنار خیابان احداث کرده است.نظام اشتراک دوچرخه بسیار قابل احترام این شهر توانسته دوچرخه را به جزیی از سامانه حمل و نقل تبدیل کند. جوانه های این کار کاشته شده و اکنون این باغ پیوسته رشد می کند.
برای آمریکایی ها سخت است به جز اتوموبیل به وسیله حمل و نقل دیگری فکر کنند اما بالاخره کسی باید این کار را انجام دهد در این زمینه شهری باید پیشگام شود و چرا این شهر میناپولیس نباشد.