چرخش شگفت انگیز سیاست در چین

چرخش شگفت انگیز سیاست چین

در نیمه شب یکی از شب های دسامبر سال 1937 میلادی، گروه کوچکی از کمونیست های چین به رهبری چوئن لای به اردوگاه ملیون چین شبیخون زدند و رهبر آنها چیان کای چک را ربودند و با خود به کوهستان بردند. چیان کای چک که بدنش می لرزید گمان می کرد که کارش تمام است و خود را برای مرگ آماده کرد. اما با کمال تعجب وی، رهبر ربایندگان به او گفت که او را ربوده اند تا از نزدیک با او صحبت کنند و او را قانع کنند که با هم متحد شوند.
در جنگ داخلی چین که در دهه 30 میلادی بین نیرو های ملی و حزب کمونیست چین جریان داشت هر گاه ملیون تحت رهبری چیانکای چک ، طرفداران حزب کمونیست را دستگیر می کردند،هر دو نفر را از پشت به هم می بستند و آنها را در مخزن سوخت می انداختند و می سو زاندند تا به عنوان سوخت به کار روند. ممکن است این جرف افسانه باشد اما رواج آن در چین حاکی از برخورد بسیار بی رحمانه حزب کومین تانگ با دهقانان طرفدار حزب کمونیست است. این دو حزب ده سال با هم جنگیدند تا این که در سال 1937 ژاپنی ها به منچوری حمله کردند. نیرو های حزب کمونیست به رهبری مائو تسه دونگ معتقد بودند که کشور نابود خواهد شد و باید این مخاصمه داخلی را پایان دهند و متفقا با ژاپن بجنگند. گروهی به رهبری چوئن لای به اردوگاه حزب ملیون شبیخون زدند و چیان کای چک، رهبر بزرگ حزب ملی، را ربودند و با خود به کوهستان آوردند. چیان کای چک گمان داشت که آنها قصد انتقام دارند و او را بی رحمانه خواهند کشت. اما چوئن لای فقط شرایط کشور را برای او تشریح کرد و در کمال تعجب چیان کای چک،به او پیشنهاد همکاری دارد. او گفت ما باید متحد شویم و متفقا با ژاپن بجنگیم و الا کشور از دست خواهد رفت و هردو نابود خواهیم شد. سپس آنها چهار سال در کنار هم جنگیدند و ژاپن را شکست دادند.
چینی ها در انعطاف سیاسی بی نظیرند و در تاریخ خود هر گاه نیاز بوده چنین کرده اند. اکنون نیز تغییر جهتی 180 درجه را در سیاست انرژی و محیط زیست در پیش گرفته اند. چین که بزرگ ترین مصرف کننده زغال سنگ جهان بود و هیچ توصیه ای را برای کاهش مصرف آن نمی پذیرفت، هنگامی که دید شهر هایش به آلودگی شدید هوا دچار شده اند و در عین حال با کمبود انرژی روبروست ناگهان تغییر جهت داد و به انرژی های پاک رو آورد و با سرعت منابع خود را توسعه داد. اکنون چین، بزرگ ترین مصرف کننده زغال سنگ جهان، به بزرگ ترین تولید کننده انرژی بادی جهان تبدیل شده و از نظر تولید برق خورشیدی نیز بعد از آلمان دوم است. چین که تا همین اواخر چندان بهره ای از انرژی خورشیدی نداشت از سال 2010 تا 2012 میلادی یعنی در فاصله دو سال، تولید خود را نه برابر کرد و به 7000 مگاوات رساند.سپس در سال 2013 میلادی 11300 مگاوات بر ظرفیت تولید برق خورشیدی خود افزود. تا کنون سابقه نداشته که یک کشور ظرف یک سال ظرفیت تولید برق خورشیدی خود را در چنین حدی افزایش دهد. برای مقایسه بد نیست بدانیم که ظرفیت تولید برق نیروگاه مشهد تنها 600 مگاوات و ظرفیت نیروگاه بوشهر 500 مگاوات است. اکنون چین بزرگ ترین تولید کننده سلول های فتو ولتائیک جهان است و می رود تا به سرعت در تولید انرژی خورشیدی بر آلمان پیشی گیرد و مقام اول جهان را به دست آورد.

این چرخش سیاست می باید برای سایر کشور ها الگو شود. در شرایط متفاوت باید متفاوت برخورد کرد. دوران نفت گذشته است. برای کشور های نفت خیز و ثروتمندی مانند ایران اکنون بهترین کار آن است که در آمد نفت خود را در انرژی های نوین سرمایه گذاری کنند تا هم هوای سالمی داشته باشند و هم آینده انرژی خود را تضمین کنند. هیچ صنعتی در جهان از نرخ رشد بسیار بالای انرژی های نو برخوردار نیست. کوهستان های ایران از زاگرس گرفته تا البرز جایگاه جغرافیایی مناسبی برای تولید برق بادی هستند و کویر های داغ و بزرگ ایران نیروگاه های عظیمی برای تولید انرژی خورشیدی به شمار می آیند. این صنایع اشتغال فراوانی در رشته هایی مانند زمین شناسی،مکانیک، جغرافیا، برق و غیره ایجاد خواهد کرد و کشاورزانی را که در اثر کم آبی بی کار شده اند در مناطق مختلف به خدمت خواهد گرفت.

سرمایه گذاری در این زمینه بازدهی مناسبی خواهد داشت و باید آن را با ابزار های مختلف مالی و مالیاتی تشویق کرد.