سازمان محیط زیست اسناد آلایندگی و سرطان‌زا بودن بنزین پتروشیمی‌ها را منتشر کرد
سازمان محیط زیست اسناد آلایندگی و سرطان‌زا بودن بنزین پتروشیمی‌ها را منتشر کرد.
به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، سازمان محیط زیست اعلام کرد: دولت دهم برای خنثی کردن تحریم‌ها و تأمین بنزین مورد نیاز کشور در حرکتی ضربتی و بدون برنامه‌ریزی بلندمدت اقدام به تولید بنزین پتروشیمی کرد. در این خصوص با توجه به اظهار نظرات ونامه‌های سرگشاده منتشر شده در روزهای اخیر ذکر مطالب زیر ضروری است:
1- با مراجعه به منابع اطلاعاتی نظیر کتب مرجع مرتبط با صنایع نفت و گاز و پتروشیمی به راحتی قابل درک است که صنایع پتروشیمی، حلال‌های بنزن، اولئون و زایلن تولید می‌کنند. این ترکیبات بعضاً خواص احتراقی (نظیر عدد اکتان) بهتری نسبت به بنزین تولیدی پالایشگاه‌ها دارند اما سرطان‌زایی آنها اثبات شده است. لذا در هیچ نقطه‌ای از دنیا از حلال‌های تولیدی پتروشیمی به دلیل سرطان‌زایی آن به عنوان سوخت استفاده نمی‌کنند. همچنین در داخل کشور نیز هیچ کدام از موسسات علمی مرتبط نفت و گاز و پتروشیمی چنین راه میانبر، رافع مسئولیت و مضر بر سلامتی جامعه به خصوص کودکان را توصیه نمی‌کنند.
2- در ترکیب بنزین استاندارد یورو 4 که مورد نظر سازمان حفاظت محیط زیست بوده، میزان بنزن یک درصد و میزان ترکیبات آروماتیک 35 درصد است. در حالی که در بنزین پتروشیمی، بنزن و آروماتیک ها بخش اصلی ترکیب بنزین را تشکیل می‌دهند و میزان آن بسیار فراتر از استانداردهای مورد نظر است. بر اساس نمونه‌های مستقیم برداشت شده از واحدهای توزیع بنزین شهر تهران و آنالیزهای انجام شده در کشور آلمان میزان آروماتیک‌ها در بنزین پتروشیمی 6.48 درصد گزارش شده است.
3- – به استناد نمونه برداری انجام شده در مرکز آزمایشگاهی سازمان محیط زیست نیز نتایج بدست آمده حاکی ازبالا بودن میزان آروماتیک‌ها به مقدار 63.72 و میزان بنزن 98.6 درصد بوده است. مراکز دانشگاهی مستقلی نیز این آمار را تایید کرده‌اند.
4- بر اساس طبقه‌بندی آژانس تحقیقات سرطان (IARC) که در سال 2010 انجام پذیرفته بنزن در گروه یک مواد سرطان‌زا قرار داشته و د رسایر مجامع علمی این امر نیز به اثبات رسیده است.
5- نتایج اندازه‌گیری هیدروکربن‌های خاص در سال‌های 1376 در تهران نشان می‌داد که غلظت آلاینده بنزن در حدود حد استاندارد بوده است. ضمن این که در آن سال‌ها مشکل اصلی هوای تهران آلاینده منوکسیدکربن بود. در حال حاضر به دلیل اعمال استانداردهای محیط زیست سطح منوکسیدکربن بسیار پایین‌تر از حد استاندارد است؛ اما غلظت بنزن در بعضی نقاط تهران به بالاتر از 100 برابر حد مجاز نیز می‌رسد. در صورتی که حلال‌های صنعتی از چرخه اختلاط با بنزین حذف به جرأت می‌توان اذعان کرد که مشکل هیدروکربن‌های سرطان‌زا می‌تواند در کشور حل شود.
6- پیشنهاد می‌شود مخالفین مطالب فوق جستجویی علمی در خصوص مضرات بنزن و سایر هیدروکربن‌های حلقوی سرطان‌زای تولیدی واحدهای پتروشیمی داشته باشند و همچنین بررسی کنند چطور امکان دارد که واحدهای پتروشیمی کشور که همگی دارای حق امتیاز خاص تولید فرآیند (Lisence) هستند می‌توانند به جای تولید حلال‌های صنعتی، بنزین تولید کنند؟
با توجه به مستندات بالا، عدم رعایت استانداردهای فنی و زیست‌محیطی استفاده از بنزین تولید شده در واحدهای پتروشیمی اثرات نامطلوبی را بر سلامت شهروندان داشته است و می‌توان افزایش نرخ برخی از بیماری‌های صعب العلاج مانند سرطان را به این موضوع نسبت داد.
در پاسخ به این نکته که “کیفیت بنزین پتروشیمی بهتر از برخی تولیدات پالایشگاه‌های قدیمی است” باید گفت: این امر فقط در مورد عدد اکتان بالاتر بوده و این موضوع به قیمت آلایندگی بالای فرآورده مورد نظر تمام شده است.
در شرایط کنونی که آلودگی هوا سلامت شهر وندان را به مخاطره انداخته و بخش گسترده‌ای از آن به کیفیت سوخت ارتباط دارد، لازم است به جای موضع‌گیری و دفاع غیرمنطقی از وضعیت غلط گذشته و بیان موضوعات غیرکارشناسی، با همت مضاعف در جهت ایجاد محیط زیست سالم تلاش کنیم.
تصمیم دولت یازدهم برای حذف بنزین پتروشیمی و همکاری وزارت نفت در جهت ارتقاء استانداردهای سوخت گامی مثبت و مؤثر برای ارتقاء کیفیت هوا و کاهش بیماری‌ها و هزینه‌های تحمیل شده به مردم در سال‌های گذشته است که این مورد سبب جلب اعتماد مردم به دولت خواهد شد.
انتهای پیام
به نقل از سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)