حقایقی در باره کیسه های پلاستیک

همه ما در جاده ها و اماکن شهری و خارج شهری خود، در سراسر سواحل دریای خزر، در مزارع کشاورزی استان خراسان،  در حاشیه جنگل ها، در دامنه البزز و زاگرس، در سواحل بوشهر و بندر عباس و خلاصه در همه جا منظره مشمئز کننده کیسه های پلاستیکی رها شده در میان زباله ها را دیده ایم و دیده ایم که چگونه این کیسه ها در برخی مناطق تمام سطح مزارع را پوشانده اند. ذیلا خلاصه ای را از آخرین اطلاعات مربوط به این پدیده زیان بار ملاحظه خواهید فرمود

پلاستیک ساحل را پوشانده است

هر سال در جهان یک تریلیون کیسه پلاستیک یک بار مصرف برای مصارف مختلف به کار می رود یعنی تقریبا دقیقه ای دو میلیون عدد.

با مقدار انرژیی که برای تولید 12 کیسه پلاستیک فروشگاهی به کار می رود می توان یک خودرو سواری را 1.6  کیلومتر راند.

شهر ها، ایالت ها و دولت های جهان پیوسته می کوشند تا با ممنوع کردن و جریمه از میزان آشغال پلاستیک و زباله  پلاستیکی بکاهند.

قدیمی ترین مالیات موجود برکیسه های پلاستیک در سال 1993 در دانمارک وضع شد. دانمارکی ها پلاستیک سبک یک بار مصرف خیلی کم مصرف می کنند، تقریبا هر نفر سالی چهار عدد.

تا کنون حد اقل 16 کشور آفریقایی ممنوعیت هایی را برای انواع معینی از پلاستیک ها اعمال کرده اند که میزان موثر بودن آنها متفاوت بوده. در آفریقای جنوبی قبل از سال 2003  میلادی که مصرف پلاستیک های نازک- که راحت پاره می شوند و باد آنها را می برد- ممنوع شد، کیسه های پلاستیک در واقع ” گل ملی” این کشور بودند زیرا بر هر بوته و درختی آویزان بودند. در این کشور کیسه های ضخیم تر ممنوع نیستند اما بر آنها مالیات وضع شده است.

دریایی از آب یا پلاستیک

بسیاری از کشور های اروپایی بر مصرف کیسه های پلاستیک مالیات وضع و یا توزیع مجانی آن را ممنوع کرده اند. پارلمان اتحادیه اروپا لایحه ای را در دستوز بحث دارد که بر اساس آن کشور های عضو می باید تا سال 2019 میلادی میزان مصرف  کیسه پلاستیک را 80 درصد کاهش دهند. در یاد داشتی درباره این لایحه آمده است که ” کیسه های پلاستیک در معده چندین گونه به خطر افتاده از جانوران دریایی دیده شده اند .”  انواع لاک پشت ها و گراز ماهی ها و 94 درصد پرندگان دریای شمال از این جمله اند.

در کانادا استان های انتاریو و کبک مصرف کیسه های پلاستیک را از طرق گوناگون مانند ایجاد انگیزه در فروشگاه ها برای مصرف کیسه های قابل مصرف مجدد و تحمیل هزینه به خرده فروشان به نصف رسانده اند.

خفه شدن برخی دام ها در اثر بلع کیسه های پلاستیک، از شتر های امارات متحده عربی گرفته تا گوسفند های موریتانی و گاو های هندوستان وتگزاس، کشور ها را به فکر وضع قوانینی برای آن انداخته است.

در آمریکا سالانه 100 میلیارد عدد کیسه پلاستیک از دستان مصرف کنندگان عبور می کند یعنی تقریبا یک کیسه پلاستیک به ازای هر نفر در هر روز. اگر آنها را کنار هم بگذاریم می توانند 1330 بار دور خط استوا را دور بزنند.

بیش از 150 شهر و بخش در ایالات متحد مصرف کیسه پلاستیک را ممنوع یا منوط به پرداخت پول کرده اند. اولین قانون ایالتی ممنوعیت مصرف کیسه های پلاستیک در سال 2014 در کالیفرنیا وضع شد هر چند هاوایی از طریق قوانین محلی خود عملا آن را ممنوع کرده بود. بیش از 49 میلیون نفر از آمریکایی ها در جوامعی زندگی می کنند که در آنها مصرف کیسه پلاستیک یا ممنوع شده و یا هزینه ای برای آن در نظر گرفته شده است.

شهر هایی که مصرف کیسه پلاستیک را ممنوع کرده اند عبارتند از سانفرانسیسکو ( از سال 2007)، پرتلند (2011)، سیاتل( 2012)، آستین ( 2013)، لوس آنجلس (2014)، دالاس ( از 2015 شروع می شود)، و شیکاگو ( از 2015).

صنعت پلاستیک میلیون ها دلار برای مقابله با قوانین ممنوعیت کیسه پلاستیک هزینه کرده است.

واشنگتن دی سی، اولین شهر ایالات متحد آمریکا بود که فروشندگان مواد غذایی و مشروبات الکلی را ملزم کرد که به ازای هر کیسه پلاستیکی یا کاغذی پنج  سنت از مشتری بگیرند. عواید حاصله تقسیم می شود تا هم صرف نظافت فروشگاه و هم صرف  پاکسازی محیط  زیست شود.

جدول زمانی تعقیب تاریخ کیسه های پلاستیکی و نمونه هایی از اجکام و قوانین مربوط به آنها را در ایالات متحد و سراسر جهان می توانید در سایت www.earth-policy.org ملاحظه فرمایید.

ماخذ: The Earth Policy Environmental Research Institute