درباره فاشیسم، شماره ۳، هجوم افراد خودسر به مرز یونان

فرستاده شده در ۲۲ اسفند ۱۴۰۳

در ماه مارس سال ۲۰۲۰ میلادی دولت ترکیه در جریان یک بن بست دیپلماتیک هزاران پناهجو را تشویق کرد که به مرز این کشور با یونان هجوم ببرند و با این کار تهدید کرد که بحرانی شبیه بحران پناهجویان در سال۲۰۱۵، که طی آن بیش از ۱.۵ میلیون پناهجو وارد اروپا شدند ایجاد خواهد کرد.

در حالی که نیرو های امنیتی یونان تلاش می کردند تا موج پناهندگان را به عقب برانند، مردم شهر مرزی ولوس در یونان یک گروه فیسبوکی به نام “ انجمن شکارچیان مهاجران غیر قانونی” تشکیل دادند و در آن تصاویری از سلاح هایی ‌که با آنها قصد داشتند شهر را از مهاجران پاکسازی کنند و از مرز دفاع نمایند، منتشر کردند. چیزی نگذشت که یوانیس لاگوس، رهبر پیشین حزب فاشیست گلدن داون، که اکنون به‌عنوان یک عضو مستقل در پارلمان اروپا فعالیت می‌کند، همراه با گروهی از به اصطلاح “داوطلبان” که لباس نظامی به تن داشتند، برای گشت‌زنی در مرز حاضر شد.


به‌ زودی گروه‌هایی از طرفداران راست افراطی از سراسر اروپا به آنها ملحق شدند. برجسته ترین آنها مارتین سلنر، رهبر سابق گروه “جنریشن آیندتیتی” یا گروه هویت خواهان اتریش بود.  این گرو ه اتریشی پس از دریافت کمک مالی از مردی که در حمله به دو مسجد در شهر کرایست ‌چرچ زلاند نو پنجاه و یک نفر را به قتل رسانده بود بسیار بد نام شد. سلنر در کنار حصار مرزی با بنری در دست ایستاد. بنری که که بر روی آن نوشته شده بود” پناهندگان، به خانه بازگردید” در میان جمعیت جیمی اوکسون، رهبر حزب پوپولیست و راست‌گرای دموکرات سوئد که در انتخابات سال ۲۰۱۸، ۱۷.۵ درصد از آرا را به دست آورده بود نیز به چشم می خورد. او به پناهجویان برگه‌هایی می‌داد که همان پیام را منتقل می‌کرد: “به خانه بازگردید.”

دور از چشم دوربین‌ها، گروه‌هایی از افراط‌گرایان اروپایی با روستاییان مسلح یونانی همراه شدند و شبانه با کاروان‌هایی از تراکتورها برای شکار مهاجران به حرکت درآمدند. در رسانه‌های ایتالیا، تصاویری از شهروندان مسلحی منتشر شد که به اصطلاح در حال نگهبانی از گروهی از پناهندگان بودند درحالی ‌که کفش‌های آنها را ضبط کرده بودند.

به‌طور خلاصه، این تجمع نوعی بسیج جناح راست افراطی اروپا بود. تا ماه اکتبر ۲۰۲۰، لاگوس به عنوان رهبر یک سازمان جنایتکار به حبس طولانی محکوم شد. نازیسم پنهانی او گذشته‌ی راست افراطی را به نمایش می‌گذارد، اما سلنر و اوکسون نماینده‌ی آینده‌ی آن هستند: چهره‌هایی شیک، قابل‌قبول و متمایل به سیاست‌های انتخاباتی، که از طریق ژست هایی که در مرز نشان دادند ارتباط برقرار می کنند.

اگر متن آشکار اقدامات آن‌ها این بود که “اروپا پر شده است، به خانه بازگردید”، پیام پنهان آنها بسیار وحشتناک‌تر بود. خیال‌پردازی نهایی راست افراطی، جنگی داخلی با انگیزه‌های قومی و مذهبی در اروپا است، جنگی که در آن مسیحیان سفیدپوست در یک‌سو و پناهجویان و مسلمانان در سوی دیگر قرار دارند و مرز بین یونان و ترکیه یکی از میدان‌های اصلی این نبرد است. این رویارویی در مرز، طراحی شده بود تا نسخه‌ای با ابعاد کوچک را از آن چه ممکن است در آینده رخ دهد به نمایش بگذارد.